Asteartea, 2024ko abenduaren 03a esp    eus
Hasiera    Nor Garen    Zeharkaldia          - Izen-emateak          - Programa          - Sariak          - Kategoriak          - Materiala          - Araudia          - Ibilbideak    Historia / I+D    Babesleak    Araudia FEDME    Emaitzak    Kopako    Ostatuak    Loturak    Kontaktua	Historia / I+D     - Historia - Berrikuntza Historia Nor izan zen Andres De Regil? Andres de Regil gazte bizkaitar bat izan zen, mendizalea, anaiak bezala. Bilbon jaio zen,... an. Eta 1970eko martxoaren 15ean hil zen, Gorbeia eskiz jaisten ari zela izan zuen zoritxarreko istripuan. Haitz-eskaladan ibilbide luzea egin zuen, eta goi-mendiko eskola zein mendi-eskia bultzatu zituen Euskadin. Zelan sortu zen Andres de Regil Zeharkaldia? 1954an Regil anaiek eskiz zeharkaldiak, eta jaitsierak ere, egiten zituzten Mulacen, Veletan eta Europako mendietan, batzuetan elkarrekin, eta beste batzuetan lagunekin, Jose Luis Brochadorekin esaterako. 1958an jauzi kualitatiboa egin zuten, foka-larruak erabili eta Europako mendietan ibilbide luzeak egiten hasi ziren. 1968an Andrés, José Mari de Regil eta Mario Ruizek CAF eta CAIren Alpeetako Rallyan parte hartu zuten. Luze gabe hori Picos de Europara egokitu, eta hala sortu zen: Picos de Europako mendi-eskiaren rallya 1969an Baina halabeharrak gura izan zuen anaia nagusia eta ibilbide jaio berriaren sustatzaile nagusia eski-istripu batean hiltzea. Ustekabean hil zen Andres, eta Picos de Europako Rallyaren jarraipena eten egin zen. Hala ere, anaiei eta lagunei esker, 1971n berriz ekin zitzaion Andrés de Regil Kopa izenarekin. Berrikuntza 1969an hasi zenetik orain arte, “Regilâ€� maila gorenari eusten ahalegindu da ibilbide zailak jarriz; ibilbideok giltzak izan dira “Regilâ€� estatuko mendi-eskiaren barruan KLASIKO HANDI BAT izan dadin, eta, gainera, probak honelako elementu teknikoak, neguko eguraldirako erabilgarriak, eskaini izan ditu: sokaz lotuta jaistea, eskiekin esku-oheak egitea, haga erraldoi artean igarotzea, etab. Etapa berrian hobekuntzak eta erronka berriak ezarri ditugu, eskian mugarriak izan daitezkeenak. Teknologia, mendira – Baliza elektronikoa 2007ko martxoaren 24an, Andre de Regil Ibilbidea bbk garaikurraren barruan, Espainian lehengo aldiz mendi-eskiko lasterketa baten, sport ident-eko igarotze-kontrolaren sistema erabili genuen. Bidea orientazio-klubekoak (COBI) garenez, eta Bidea kluba orientaziokoa eta mendikoa ere badenez, lagundu egingo digute etapa honetan ere. Orain dela urte batzuetatik hona, orientazio-lasterketetan erabiltzen da aipatutako sistema, oso praktikoa eta erabilgarria da bai lasterkarientzat bai antolatzaileentzat. 2007an "Regil"-en antolatzaileek, inork baino lehen berriro ere, puntako teknologia hori erabili zuten, igoera eta jaitsierak zituen linea-proba batean eta zatitako denborak neurtuta. Denbora fidagarriak ematen dizkigu, eta igoera eta jaitsiera bakoitzeko zatikako denborak ere bai; horrek bidea ematen digu igoerarik onena eta jaitsierarik onena nork egin duen jakiteko. Laburbilduta honela erabiltzen da: - Lasterkari-bikote bakoitzari pintza elektroniko bat ematen zaio, kontrol bakoitzean izan duten igarotze-denborak ematen digu pintzak duen txip batek. Pintza boligrafo tapaki baten neurrikoa da eta ez du ia pisurik, lasterkariek motxilan goma batez eskegita eramaten dute. - Irteeran lasterkariei denbora bat esleitzen zaie, eta kontroletara iritsi ahala estazioko kontrol bakoitzean pintza sartzen dute. Horrek adieraziko digu bikote bakoitzaren igarotze-denbora zehatza, eta, beraz, bertan behera utziz gero, tarteko emaitzak izango ditugu; amaieran, denborak ordenagailura jaitsi eta igarotze-denborak izango ditugu. Mendi-eskiko errelebo-proba - Estatuan 2006an lehengoak izan ginen errelebo-lasterketa bat antolatzen. - Lasterkari bakoitzak 200 metroko igoera eta 200 metroko jaitsiera egin zituen. - Hiru parte-hartzailek osatu zuten talde bakoitza. - Ibilbidea osatzeko, lasterkari bakoitzak igoera bat eta jaitsiera bat egin behar zituen, eta taldekidea eskuarekin ukitu; hirugarren taldekidearen denborak azken sailkapena zehazten zuen. - Harrigarria da proba hori, oso erakargarria ikusleentzat, eta emozio handikoa. Clasificación 2005eko edizioan mendi-eskiatzaileen nutrizio-analisiei buruzko EHUko azterketaren emaitzak Lasterketa aurretik eta ondoren iraupen-kirolariek jan eta edandakoaren nutrizioaren analisia. Euskal Herriko Unibertsitateak egindako azterketa, Andres de Regil BBK Garaikurra mendi-eskiko XXX. ibilbidean (2005eko Kopa). Egilea: Elena Díaz Ereño Zuzendariak: Susana Gil Orozko doktorea eta Javier Gil Goikuria doktorea Guztira 24 lagun aurkeztu ziren ikerketan boluntario parte hartzeko. Lehiaketa aurretik, denei bihotz-taupaden maiztasuna, arteria-presioa, gorputz-neurriak hartu, eta odoleko eta txizako analisiak egin zitzaizkien; eta beste horrenbeste lehiaketa amaitu eta gero. Osasunari eta jarduera fisikoari buruzko galdetegiak bete zituzten. Dietaren gaineko egunerokoa ere egin zuten, eta bertan lasterketa aurreko egunetik lasterketa amaitu ondorengo egunera bitartean (4 egun) jan eta edan zuten guztia jaso zuten. Azterketaren helburu nagusiak hauek izan ziren: 1) Lasterketaren inguruan zer jan eta edaten zuten aztertzea, eta nutrizio-gomendioekin alderatzea. 2) Odolean izandako aldaketak aztertzea: deshidratazioaren adierazleak, kaltea muskuluetan, eta estres metaboliko-oxidatiboa. 3) Jan eta edan zutenaren, odol-parametroen eta proban lortutako denboraren arteko lotura aztertzea. Los resultados han sido: 1) En cuanto a la ingesta realizada: los deportistas aumentaron la energía de su dieta los dos días de la competición (3000-3500 kcal/día) siendo mayor que el día anterior y posterior a la misma. Sin embargo no alcanzaron en ningún caso la ingesta de energía recomendada para este deporte (4500-5000 kcal/día). Es decir, las calorías aportadas por la dieta, en torno a la competición, fueron inferiores a las recomendadas para la actividad física realizada. Esta energía fue suministrada fundamentalmente por los carbohidratos (48%), en segundo lugar por las grasas (37%) y en menor proporción por las proteínas (14%). Porcentajes de macro-nutrientes que deben mejorar frente a la recomendación (55-60% de carbohidratos, 30-35% de lípidos y 10-15% de proteínas). En cuanto a las vitaminas y minerales aportados por la dieta se observaron consumos adecuados de muchas de ellas excepto ácido fólico, vitamina D, potasio y magnesio. 2) Respecto de las analíticas sanguíneas previas y posteriores a la competición, los datos obtenidos confirman lo que otros estudios han observado, en pruebas de resistencia similares: el esfuerzo realizado implica un grado de estrés metabólico y oxidativo, con daño muscular y respuesta inmunitaria. 3) Se han encontrado interesantes relaciones estadísticas entre los diferentes parámetros medidos al grupo de deportistas. Hemos observado que a mayor ingesta energética proveniente de los carbohidratos y de las grasas, especialmente insaturadas, se detecta menor grado de inflamación y daño muscular. Igualmente sucede con el mayor contenido de fibra, vitamina A, grupo vitamínico B, hierro y zinc en la dieta realizada. Realizar un buen tiempo de competición supone un importante esfuerzo deportivo, no exento de daño orgánico. Este daño parece disminuir cuanto mejor se ajusta la ingesta energética y los porcentajes de macro-nutrientes a la recomendación nutricional. Por ello, la dieta en torno a la competición deberá asegurar las ingestas recomendadas de energía y macro-nutrientes antes, durante y después de la prueba, cubriendo así mismo las cantidades aconsejadas de vitaminas, minerales y de agua.	Sponsors
©     Andres de Regil Zeharkaldia bbk saria		by KulT media